РАЗБЕЖАТЬСЯ: значение слова

разбежа́ться
( pf Arch. ; if разбегаться)
1 een áanloop némen
2 (in diverse richtingen) wegrennen, wégvluchten, uitéenrennen;
(uitéengaan: v, ménigte, groep) z. verspréiden (óver), z. verstróoien (rennend)
глаза́́ у него́ разбежа́лись Spreek. — hij keek zijn ógen uit, hij wist niet waarheén hij moest kíjken, (het)
was meer dan hij in één keer kon overzíen;
разбежа́ться кто куда́ — naar álle windstreken uitéenrennen;
разбежа́ться в разные/во все стороны́́ ( v. — groep) álle kánten op vlíegen/vlúchten