het
ребёнок; ( in sg. zélden gebrúikt ) дитя́; ( baby ) младе́нец; ( áanspreking van man tégen vrouw ) Spreek. де́тка
kindéren — де́ти, ребя́та; col. детвора́; Spreek. ребятня́;
de kindéren Gods — бо́жьи ча́да:
kind noch kraai hébben (vrijgezél) — жить if бобылём;
bij heeft kind noch kraai — он оди́н как перст, у него́ нет ни ро́ду ни пле́мени;
kindéren en drónken mensen zéggen de wáarheid — что у тре́звого на уме́, то у пья́ного на языке́, уста́ми младе́нца глаго́лет и́стина;
als het kind maar een naam heeft — де́ло не в назва́нии /и́мени; Spreek. да хоть горшко́м назови́!;
het kind bij zijn naam nóemen — назва́ть ве́щи свои́ми имена́ми;
een kind kan de was doen Stijl. — э́то про́ще па́реной ре́пы; Stijl. э́то плёвое де́ло;
arm kind́ ! — бедня́жка!;
de zaak is een dóodgeboren kind — э́то ги́блое де́ло;
dat weet elk kind — э́то ка́ждый ребёнок зна́ет;
hij is een groot kind — он большо́й ребёнок;
z. gedrágen als een klein kind́ — вести́ if себя́ как ма́ленький ребёнок /дитя́ ма́лое;
we zijn geen kleine kindéren meer — мы не ма́ленькие, мы уже́ не де́ти;
wat ben je toch een kind ! — како́й ты всё-та́ки ребёнок!;
een wéttig kind — зако́нный сын, зако́нная дочь;
als de kindéren maar zoet zijn — чем бы дитя́ не те́шилось (, то́лько б не пла́кало);
een kind hálen — приня́ть ро́ды ребёнка;
ze heeft een kind gekregen — у неё роди́лся ребёнок, она́ родила́;
een kind máken bij Spreek. — де́лать/сде́лать [3] ребёнка;
zijn vrouw schonk hem drie kindéren — жена́ подари́ла ему́ трои́х дете́й;
je spreekt als een kind — ты говори́шь как ребёнок/дитя́ ма́лое;
een kind verwáchteń — ждать if ребёнка;
dat ziet een kind — э́то и ребёнку ви́дно/ поня́тно;
bij is kind aan huis bij hen — он у них (в до́ме) свой челове́к; ( geef hem een boek ) en je hebt geen kind aan hem и его́ ни слы́шно ни ви́дно не бу́дет;
daar ben je een kind bij — ты по сравне́нию с ним ребёнок;
het kind met het badwater wéggooien — вме́сте с водо́й вы́плеснуть sf. и ребёнка;
vań kinds af aan — с пелёнок;
jong; (blijf staan) anders
ben je een kind des doods! — а то убью́!;
een kind van de natúur — дитя́ приро́ды;
dan zijn wij het kind van de rékening (voor hem/hen ópdraaien) — а мы (по́том) за ним/ ни́ми отдува́йся;
kind van zijn tijd — дитя́ своего́ вре́мени;
hij is een echt kind van zijn váder — он настоя́щий сын своего́ отца́, он весь в отца́
Начните вводить слово: